And no religion too

Ik zocht naar een goed liedje om 2011 mee af te sluiten. 1999 van Prince kwam natuurlijk bij me op, maar dat leek me anno 2011 wat gedateerd. Imagine is het geworden, omdat het enerzijds terug lijkt te kijken, en anderzijds hoopvol is. En omdat alhoewel ouder dan 1999, het wel tijdlozer is.

Erase and rewind

;-)

Good riddance

December in duizend kleuren grijs

Ik heb niet echt veel nieuws in mijn hoofd hangen, these days. Het nadeel van zo'n musicmeme blog, is dat deze memes nogal in mijn hoofd blijven hangen. Maar die heb ik dus al gepost :-). Vandaar nu een Spinvis liedje. Eentje van zijn 'nieuwe' album 'Tot ziens, Justine Keller'. Geen idee wie Justine Keller is. Maar ik vind het mooi. Omdat ik zijn stem zo rustgevend vind, en zijn teksten tegelijkertijd zo verwarrend. En dan nog die muziek erachter. Ik hou ervan.

Justine, ik zie
De jassen gaan aan
Ze betalen hun bier
De groeten zijn gedaan
De echo van je naam in de lach van de meeuwen
December in duizend kleuren grijs

Drinken aan zee
Denken aan jou
Wachten op sneeuw

Het gesprek gaat door
Al bij al was het toch geen slecht seizoen
Dat Emile daar altijd zat
Dat hij zo vrolijk was
En dat de hele stad is veranderd
De winkel is nu een reisbureau

Drinken aan zee
Denken aan jou
Wachten op sneeuw

't Is zo koud
En ik ben nog nooit zo moe geweest
Het licht is veel te fel
In de lift van het hotel
En in de eeuwige zomer
Op een foto van een jonge Marvin Gaye

Hé, hé, hé
Denken aan jou
Wachten op sneeuw

Ik zie ze staan
Op de boulevard
In de mist
Ze kunnen hier nooit vandaan
Verraden in de naam van koning en vaderland
Op het strand is een jeugdige, hun oorlog nooit voorbij

Drinken aan zee
Denken aan jou
Wachten op sneeuw

Tot ziens, tot ziens, Justine
Want welke weg ik kies
Hij leidt naar hier
Geschiedenis herhaalt zich nooit
Maar rijmt altijd een keer

Begin de dag met tequila (Na na na na)
Dan is het randje er een beetje af
En doet het niet meteen zo'n zeer

En de wind huilt laag
En de zuil draait rond
En de roulette spint
En je zit naast mij
En ik kan je zien
Weet wat je wil van mij
Justine, ik zet alles in
En ik win, ik win, ik win, ik win

En de band speelt door
Heel de nacht
Voor altijd
In het licht
Oh, Justine, je hebt gezegd
Alleen dit licht, dit licht is echt
(x4)

The Lions Roar

Grappig wel, dit. First Aid Kit. Kwam ze tegen op Youtube. Beetje folk. Beetje Wicca. Beetje maf ook. De dames komen uit Zweden. Enjoy. Of verafschuw, dat mag natuurlijk ook. :-).

They paved paradise, and put up a parking lot...

Joni Mitchell - Big Yellow Taxi 

Virus of the mind.....I bruise easily

Vandaag kon ik niet kiezen uit deze twee dames. Dus dan maar allebei. Allebei niet in de Top 2000, overigens. Hoewel Natasha Bedingfield er wel met een ander nummer in staat (Unwritten). 'Virus of the mind' omdat het er uiteindelijk niet toe doet wat anderen van je vinden, maar het je even goed kan raken. I bruise easily, omdat het simpelweg zo is. Maar blauwe plekken verdwijnen vanzelf, en laten geen blijvende schade achter. 

 

The most offensive song ever

Isn't she lovely....

Vijf jaar geleden, op 24 december 2006 is ons meisje Lieve geboren. Wat een bijzondere geboorte, en wat een bijzonder kind. Ik keek naar haar en zong in mijn hoofd steeds maar hetzelfde liedje "Isn't she lovely...". En dat is ze. Hieperdepiep Hoera! Lieve is 5 jaar!!

Onbegrijpelijk 2.0

What I have here in my hands....

Hier kan ik niet vaak genoeg naar luisteren :-).

Alleen de vogels vliegen.....

Gisteren liep er iemand zingend door de gangen van de Hogeschool, en het was niet ik, deze keer. Grappig hoe zo'n liedje  doorgegeven wordt, en vervolgens ook in mijn hoofd zit. Het is ook wel een nummer dat bijzonder is. Geschiedkundig, maar ook persoonlijk.



In 1989 reisde ik in de vierde klas van de  middelbare school naar Oost-Duitsland. Dresden, Potsdam en natuurlijk Berlijn. In de bus draaide we regelmatig dit prachtige nummer van Klein Orkest. De muur stond er nog, maar een paar maanden later, in november, zou de muur definitief vallen.

Om meerdere redenen werd dit een bijzondere reis, waar ik warme herinneringen aan heb.
Op de heenweg werden we door onze gidsen niet geheel vrijwillig meegenomen naar een speciaal voor ons georganiseerd feestje van de plaatselijke gemeente. We werden onthaald met een diner, cadeau's en een portret van Lenin (of was het Stalin?) aan de muur. Alhoewel we ons best vermaakten, was het een rare gewaarwording om te merken dat ook de leerkrachten niets anders konden doen dan gehoorzamen en op dit feest te verschijnen. Het was ook een beleefdsheidsdingetje, natuurlijk.

Toen mijn klasgenoten in Berlijn de Fernseh Turm beklommen om een beter uitzicht over de stad te krijgen, bleef ik met een reisgenootje met hoogtevrees beneden en had een bijzonder gesprek met een oudere man. Hij vertelde hoe hij bananen (!) uit het westen smokkelde, en keek voortdurend om zich heen of hij niet in de gaten werd gehouden.

Het was ook raar om in een lange rij te staan om een ijsje te kopen, om vervolgens het luik dicht te zien gaan. Niks niet de rij even bedienen. Het ijs was op, of de tijd was om. Geen idee.
Ook de Oost-Duitste Cola maakte indruk. Dropwater.

Wat voelde het als een opluchting, om van Oost-Berlijn, in West-Berlijn te komen. En je weer daadwerkelijk vrij te voelen.

Op de terugweg, stonden we uren bij Checkpoint Charlie, en werd met spiegels onder de bus gecontroleerd of wij niemand meesmokkelden naar het westen.

Ook was het bijzonder, omdat ik in verwarring werd gebracht door een vrouw. Onze Duitse leraar was mee, en hoewel ik altijd had gedacht dat hij homoseksueel was, werden we nu voorgesteld aan zijn vriendin, Christa. (Overigens zag ik de desbetreffende leraar laatst op televisie, and he most definitely is very gay, dus waarom wij nu van het tegendeel overtuigd moesten worden.....). Christa maakte op mij diepe indruk. Ik voelde zo'n vreemde genegenheid voor haar, en wilde zo graag bij haar in de buurt zijn, dat ik zelfs op het idee kwam dat ik misschien op meisjes viel. Achteraf kan ik stellen dat ik toch meer met mannen heb, maar dit was de enige keer ooit dat ik daar aan heb getwijfeld. Achja, ik was vijftien of zestien, een puber, licht ontvlambaar (as always) en eigenlijk voortdurend in de war.

Not an addict...

Born to die

Aparte stem heeft dit meisje. Beetje depri-sound. Beetje vreemde teksten (waarbij deze nog wel meevalt). Spreekt me aan! Toch eens in de gaten houden. Lana del Rey.

You're so vain

*big evil grin*

Mad about you

Dit vond ik zo'n bijzonder nummer toen ik het een aantal jaar geleden voor het eerst hoorde bij een autoreclame. Ik heb net even gegoogled, en met veel moeite ontdekt dat het de SMART was. Mooi triphoplike nummer. Lekker samen met Lieve meegillen. Wat een pret hadden we net! De tekst is op 'mad about you' na, niet echt geschikt om voor je lieve dochtertje te zingen, maar het was wel gezellig.

Right by your side

Was net op de radio. Ik blijf de Eurythmix zo lekker vinden klinken! Word er blij van.

Surviving Kokomo

Vandaag twee memes die elkaar afwisselen in mijn brein. Vanochtend op de radio, ruim 20 jaar geleden op mijn gitaar en nu in mijn hoofd:

Vanochtend in het hoofd van Leontien en nu via facebook ook  in mijn hoofd, een lied waar ik vroeger  enorm vaak de rumba op heb gedanst:

My back is broad, baby, but it's a' hurtin'

Ik merkte gisteren dat ik deze ineens liep te zingen....

Dancing in the moonlight

Happy anniversary

Into a King

Alanis Morissette

it started harmless enough
animal infatuation
but something within it prevailed

you were a sweet amalgamation

of all the parts i have loved
the hottest slippery slope

and out came depth
and out comes healing
out comes friendship unlike any i have known

happy anniversary baby
you’ve gone from a prince into a king
happy anniversary darling
i’ve gone from a maiden to a queen

continued and softened us up
our rocks are hewn by this water of love
and steadfast: our pinky swear

and out comes fun
out comes relief
out comes championing unlike any i have known

happy anniversary baby
you’ve gone from a prince into a king
happy anniversary darling
i’ve gone from a maiden to a queen

and how far have we come
how far we’ve yet to go
til we’re gray great grandparents
til we’re one tiny little wrinkle
i say i do i do i do

happy anniversary baby
you’ve gone from a prince into a king
happy anniversary darling
i’ve gone from a maiden to a queen

and so, we’ll traipse from paper through diamonds
a family tree’s genesis
our fingers t’wining together

and out comes ever
and out comes alchemy

and out comes drooling on your chest

happy anniversary baby
you’ve gone from a prince into a king
happy anniversary darling
i’ve gone from a maiden to a queen

Cool

Cool

Gwen Stefani

It's hard to remember how it felt before
Now I found the love of my life...
Passes things get more comfortable
Everything is going right

And after all the obstacles
It's good to see you now with someone else
And it's such a miracle that you and me are still good friends
After all that we've been through
I know we're cool

We used to think it was impossible
Now you call me by my new last name
Memories seem like so long ago
Time always kills the pain

Remember Harbor Boulevard
The dreaming days where the mess was made
Look how all the kids have grown
We have changed but we're still the same
After all that we've been through
I know we're cool

And I'll be happy for you
If you can be happy for me
Circles and triangles, and now we're hangin' out with your new girlfriend
So far from where we've been
I know we're cool

Life!

Vandaag zou mijn zusje jarig zijn geweest. Mijn zusje, die eigenlijk mijn grote zus is. Ze zou vandaag 43 geworden zijn. Maar omdat zij nooit ouder is geworden dan 7 jaar, zal ze in mijn gedachten altijd het kleine meisje van de foto zijn.

Ik heb niet of nauwelijks herinneringen aan haar. Ik was pas 2 jaar toen ze overleed. Behalve een droom die ik had, vlak nadat ze overleden was. Die weet ik vooral nog omdat het me vaak verteld is. Ze kwam met me spelen op het muurtje achter mijn bed, als een soort projectie.

Petra was een zorgenkindje. Na haar geboorte is ze snel gedoopt omdat niemand verwachtte dat ze zeven dagen zou worden. Ze werd zeven jaar en stierf uiteindelijk aan een hersenbloeding. Ze had een hartafwijking, was autistisch en had een verstandelijke beperking. Hoewel mijn ouders over dat laatste niet heel duidelijk zijn. Dit alles zou veroorzaakt zijn door rode hond besmetting tijdens de zwangerschap van mijn moeder. Mijn andere zus heeft een zoon met een hartafwijking (overigens door de ontwikkelingen in de medische wetenschap is hij hier goed aan geholpen) en asperger, en ik heb een dochter met een verstandelijke beperking en mogelijk PDD-NOS. Rode hond? Ik denk het niet.

Ik zie Petra in Lieve terug. Niet dat ik in reincarnatie geloof of iets dergelijks, helemaal niet. Maar ze lijkt wel een beetje op haar en het is speciaal dat zowel mijn moeder, mijn zus als ik zo'n bijzonder kind hebben gekregen. En ik ben blij, zo blij, dat mijn meisje verder helemaal gezond is!

Daarom ter ere van Petra's verjaardag, een liedje om het leven te vieren. Celebrate Life. Leef!

Where The Wild Roses Grow

The Horror!

Maar een liedje opgezocht dat aansluit bij mijn tandartsbelevenis van vandaag.

Wicked world

Deze een beetje in aansluiting op mijn sprookje van gisteren :-)

Thank you

Deze doet het ook goed op de achterbank. Jammer dat ze er niet meer intrappen dat Lilly Allen "Thank you" zingt...

Moondust in your hair (proest)

Hihi, deze heb ik gisteren met het popkoor ingestudeerd. Het eerste deel dan. Klinkt prachtig hoor, meerstemmig, maar wat een tekst. Ook al komt het dan uit 1969. Het spijt me, maar ik geloof niet dat er zulke mannen zijn. Of misschien ben ik gewoon nog nooit zoooo verliefd geweest. Hahahaha.  (In elk geval werd zij er ook niet blij van, aangezien ze aan de anorexia is gestorven.) Ik bedoel:

'On the day that you were born the angels got together
And decided to create a dream come true
So they sprinkled moon dust in your hair
Of golden starlight in your eyes of blue'

En dan vandaag nog een tweede, die uit zo'n beetje dezelfde tijd is (nouja, 5 jaar later). Ook best een draak van een nummer. Vond ik begin jaren 90 wel erg leuk om op de gitaar te spelen. En ach, je kunt je er als puber (of postpuber) best iets bij voorstellen, natuurlijk ;-)

Someone like you

Oh, ik weet dat het op de radio is stuk gedraaid, en dat je in sommige muziekwinkels het niet meer op de piano mag spelen (a la Stairway to Heaven in Waynes World) maar het blijft voor mij zo'n lekker nummer om  heel hard mee te zingen. Vanochtend al in de auto, vandaag door de gangen van de school (iets minder hard), en in de afgelopen zomervakantie samen met mijn dochters. De MP3 speler aangesloten op de radio van de auto had de nare gewoonte om er tussendoor steeds mee op te houden, en dan weer bij de eerste map te beginnen. Dat was Adele, en dus kwamen zij en dit nummer erg vaak langs. Heerlijk.

This will be the day that I die....

Waarom dit nu de hele dag door mijn hoofd heeft gezongen? Waarschijnlijk omdat het er niet meer zo makkelijk eruit te krijgen is....een echte oorwurm :-). Madonna's versie, zit in mijn hoofd. Maar voor de liefhebber ook maar de versie van Don McClean

Stuck In A Moment

Deze U2 song intrigeert mij. Zowel song, tekst als muziek.

Ode to the Bouncer

Low

Now you're just somebody that I used to know.

Dit nummer circuleert al dagen door mijn brein. Het is ook zo'n aanstekelijk ritme! Het begint meteen al lekker. Vanochtend liep ik op het ritme van deze music meme van de trein naar mijn werkplek. Ik heb geen Ipod nodig :-)

It's already wednesday

Vandaag zocht ik een liedje op Youtube, en kwam dit nummer tegen. Toepasselijk omdat het woensdag is, en omdat de tijd net zoals in de tekst beschreven wordt, lijkt te vliegen en ik deze week niet al het werk gedaan lijk te krijgen dat gedaan moet worden!