Life!

Vandaag zou mijn zusje jarig zijn geweest. Mijn zusje, die eigenlijk mijn grote zus is. Ze zou vandaag 43 geworden zijn. Maar omdat zij nooit ouder is geworden dan 7 jaar, zal ze in mijn gedachten altijd het kleine meisje van de foto zijn.

Ik heb niet of nauwelijks herinneringen aan haar. Ik was pas 2 jaar toen ze overleed. Behalve een droom die ik had, vlak nadat ze overleden was. Die weet ik vooral nog omdat het me vaak verteld is. Ze kwam met me spelen op het muurtje achter mijn bed, als een soort projectie.

Petra was een zorgenkindje. Na haar geboorte is ze snel gedoopt omdat niemand verwachtte dat ze zeven dagen zou worden. Ze werd zeven jaar en stierf uiteindelijk aan een hersenbloeding. Ze had een hartafwijking, was autistisch en had een verstandelijke beperking. Hoewel mijn ouders over dat laatste niet heel duidelijk zijn. Dit alles zou veroorzaakt zijn door rode hond besmetting tijdens de zwangerschap van mijn moeder. Mijn andere zus heeft een zoon met een hartafwijking (overigens door de ontwikkelingen in de medische wetenschap is hij hier goed aan geholpen) en asperger, en ik heb een dochter met een verstandelijke beperking en mogelijk PDD-NOS. Rode hond? Ik denk het niet.

Ik zie Petra in Lieve terug. Niet dat ik in reincarnatie geloof of iets dergelijks, helemaal niet. Maar ze lijkt wel een beetje op haar en het is speciaal dat zowel mijn moeder, mijn zus als ik zo'n bijzonder kind hebben gekregen. En ik ben blij, zo blij, dat mijn meisje verder helemaal gezond is!

Daarom ter ere van Petra's verjaardag, een liedje om het leven te vieren. Celebrate Life. Leef!